Woliera rodzinna

Naturalnie okres godowy rozpoczyna się u bażantów w lutym. W środowisku wolierowym (pisząc o środowisku wolierowym mamy tutaj na myśli hodowlę zamkniętą) okres ten zdeterminowany jest przez na przykład to, czy woliery są sztucznie oświetlane. Jeśli stosuje się sztuczne oświetlenie gody mogą rozpocząć się nawet z dwutygodniowym wyprzedzeniem.

Bez względu na wszystko jest to okres zaawansowanej zimy, gdy podłoże w wolierach skute jest mrozem i dodatkowo przysypane grubą warstwą śniegu. Dlatego też, woliery rodzinne należy przygotować do wpuszczenia nowego materiału rozpłodowego już jesienią, aby móc spokojnie zabezpieczyć podłoże. Wiemy przecież doskonale, że wymiana podłoża jest niezbędna po każdym sezonie rozrodczym, gdyż uniemożliwi to przeniesienia chorób na nowo wprowadzone ptaki.

W podłożu mogą znajdować się prątki gruźlicy, różnego rodzaju pasożyty jak na przykład piórojady. W celu wyeliminowania niebezpieczeństwa należy zebrać z podłoża warstwę ok 10 cm ziemi i wywieźć ją do przygotowanego, odpowiednio głębokiego dołu z dala od woliery. Po wywiezieniu wszystkiego dół taki należy zasypać. Kolejnym etapem jest oczyszczenie elementów konstrukcyjnych woliery z wszelkich zanieczyszczeń i pomiotu. Szczególnie ważne jest, aby usunąć zanieczyszczenia naniesione przez małe, dzikie ptactwo gdyż mogą one być źródłem choroby takiej jak robaczyca jelitowa lub gruźlica.

Następnie w miejsce wywiezionego podkładu należy nawieźć świeżej ziemi. Odrazu dobrze jest posiać szybko rosnącą roślinnością, mogą być to zboża ozime. Dzięki temu istnieje duża szansa, że rośliny takie wyrosną odpowiednio duże, aby dać mieszkańcom woliery nieco świeżych kiełków. Często stosowaną praktyką jest również wysypywanie miejscami żwiru i żółtego piasku. Ptaki bardzo lubią grzebać się w nim, a jak wiadomo jest to ich naturalna metoda walki z pasożytami. Wskazane jest również dezynfekcja urządzeń pokarmowych takie jak paśniki, poidła. Do tego celu wykorzystać można promieniowanie UV.

Na koniec należy w wolierach zapewnić odpowiednie warunki, które w pewnym stopniu mają przypominać naturalne schronienia. Ich celem jest nie tylko zapewnienie bażantom poczucia naturalnego schronu, ale w okresie lęgowym będą stanowić doskonałe miejsce do niesienia jaj.

Pomieszczenia i urządzenia inkubacyjne

Tak jak ważne dla zapewnienia prawidłowej nieśności jest staranne przygotowanie woliery rodzinnej do okresu godowego, tak samo dla pomieszczeń inkubacyjnych ważne jest przygotowanie ich do okresu inkubacji i wylęgu. Zaraz po zakończeniu cyklu odchowywania ostatniego miotu młodych bażantów należy poświęcić czas na staranne przygotowanie tych pomieszczeń do nowego sezonu.

Pierwsze, co należ zrobić to dokładnie wymyć pomieszczenia środkami dezynfekującymi. Najpopularniejszym z nich jest Virkon. Nie można pominąć żadnych zakamarków, gdyż właśnie z tamtej strony należy spodziewać się największego zagrożenia. Urządzenia inkubacyjne należy starannie wyczyścić z odpadków po inkubowanym materiale.

Następnie, kiedy wszystko wyschnie, dobrze jest zastosować dezynfekcję UV. Nie jest ona szkodliwa dla urządzeń a tym bardziej całych pomieszczeń. Jest jednak bardzo skuteczna w walce z bakteriami i chorobami zakaźnymi. Powyższe czynności w stosunku do pomieszczeń i urządzeń inkubacyjnych należy powtórzyć na kilka dni przed włożeniem pierwszej partii jaj do inkubatora.